προκαταχωρίζω

Α [καταχωρίζω]

1. κατανέμω («τούτους ἀπογραφομένους χαράσσεσθαι..., οὓς καὶ προκαταχωρίσαι εἰς τὴν συνεσταλμένην αὐθεντίαν», ΠΔ.)

2. καταχωρίζω, καταγράφω («προκαταχωρίζειν τὰς λέξεις», Απολλ. Κιτ.)

3. καταθέτω ως μάρτυρας για κάποιον

4. διαχωρίζω εκ τών προτέρων.